Uzun zamandır Manavgat dışında idi Savaş Ekmekçioğlu..
Fırsat buldukça beni telefonla arar,kah Diyarbakır’da..
Kah sınır hattında olduğunu söyler yinede Manavgat’taki
gelişmelerden uzak kalmamaya gayret gösterirdi.
Bazen bilgiler aktarırdı şahsıma..
Ne derece doğru,ne derece eğri bilemem…
Savaş Ekmekçioğlu’nun ebediyete göç ettiğini öğrendikten
sonra aramızdaki konuşmaların sır anlamında kalması gerektiğine inananlardanım.
Fani dünya..
Bugün var yarın yokuz…
Elbet bir gün Azrail bizlerinde kapısını çalacak..
Çaldığı gün ölümden kaçışın mümkünü yok..
Yukarıda değindiğim üzere..
Seveni de..
Sevmeyeni de olabilir insanın yaşamında..
Önemli olan ebediyete intikal ettikten sonraki söylem çok
önemlidir.
Birkaç metrelik kefene sarılan beden..
Musalla taşına konuşan tabut..
İmamın dinimizin gereği her zaman söylediği gibi
helalliktir önemli olan..
Dünya yaşanır..
Topraktan gelen her beden er ya da geç toprağa
dönecektir.
Bizleri yaradan Allah’ın emridir ölüm..
Nasıl doğuyorsan..
Geldiğin ve inkar etmenin mümkün olmadığı toprağa yeniden
dönmek zorundasın..
Yaşamın kuralı bu..
Savaş Ekmekçioğlu Manavgat’ta uzun yıllar siyasi anlamda
mücadeleler verdi.
Ardından gazeteciliğe soyundu.
Kendi çapında siyasi görüşlerini getirdi dile.
Geçmişte işçi sendikalarında önemli görevler üstlendi.
Dedim ya,kah kızanlar oldu.kah darılanlar..
İnişli çıkışlı günler yaşadı.
Kavgaları oldu yüreğinde..
Sonra Kırşehir’e doğru yelken açtı..
Kopamadı Manavgat’tan...
Aklı - fikri burada kaldı.
Dostlarını aradı sık sık…
Ara sıra da düşmanlarına alo dedi yüzlerce kilometre
uzaktan..
Bugün Savaş Ekmekçioğlu’da yok.
Öte dünya’dan ne dost arayacak.
Nede düşman.
Alo diyemeyecek artık.
Ne diyelim bize düşen görev Allah rahmet eylesin demekten
öte bir şey değil.
Allah rahmet eylesin Savaş Ekmekçioğlu.
Allah taksiratlarını affetsin.
HOPDEDİK
ÖLÜM..
Er ya da geç
Ne fark eder ki,
Gün gelecek ölüm çalacak zili..
Ve ebediyete göç
Edeceğiz.
Kimse köklenip kalmayacak
Fani Dünya’da…
