Bir öykümüz Var..

E-Posta Gönder

Köpeklerden biri beyaz, diğeri siyahtı...

12 yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler, dedesinin çadırı önünde bağırıp dururlardı...

Dedesinin sürekli gözünün önünde tuttuğu, yanından hiç ayırmadığı iki iri köpekti bunlar...

Çocuk çadırı korumak için, bir köpek yeterli gözükürken, niye ötekinin de olduğunu bir türlü anlamazdı…

Hem renkleri niye birbirinin tam zıttıydı...

Niye köpeklerin birisi siyah, diğeri beyazdı?

…….

Günlerden bir gün sordu dedesine:

"Neden birbirinin zıttı iki köpek besliyorsun?"

"Onlar" dedi, yaşlı Kızılderili:

"Benim için iki simgedir evlat!"

"Neyin simgesi?" diye sordu çocuk...

"İyilik ve kötülüğün simgesi.... Aynen gördüğün şu iki köpek gibi, iyilikle kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur... Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm… Onun için yanımda tutarım onları..."

…….

Çocuk dedesini dinlerken içinden şöyle geçirdi...

İki köpek arasında mücadele varsa, bunların bir kazananı da olmalı…

"Peki dede" dedi:

"Sence hangisi kazanacak bu mücadeleyi?"

Bilge reis derin bir gülümsemeyle baktı torununa, "Hangisi mi evlat?" dedi:

"Ben hangisini daha iyi beslersem!.."

--//..

Şöyle kafanızı kaldırıp etrafa bir göz atın hele.

Ülkeyi turlayın..Olmadı kentimizde gezinin.

Gezindikçe ve düşündükçe tüm gerçekler gözlerinizin önüne serilecek bir bir..

Yaşlı bilge Kızıldereli’nin torununa anlattığı gerçek hikayeyi göreceksiniz.

Görmezden gelmeniz mümkün değildir.

Haydi, kalın sağlıcakla.

Her şey yüreğinize göre olsun..